Λόγια ... δεν υπάρχουνε λόγια να σου πω σ αγαπώωωω...

Με τα λόγια δεν επικοινωνούμε,η επικοινωνία ίσως να γίνεται πιο αληθινή στις μπηχτές, στις παραδρομές (πχ άλλο ήθελα να πω) στη αντίδραση του σώματος.. Όχι για να μη λέτε "πχ αφού του το είπα" .. Και γι αυτό όσα λέμε είναι απλά παρεξηγήσεις.

Όταν μιλάμε απλά βγάζουμε λέξεις , οι λέξεις αποκτούν στο συνομιλητή μας διαφορετικό νόημα από αυτό που υποθέτουμε ότι βγάζουν ... αλλά και αυτό που λέμε είναι πάντα ξένο ως προς αυτό που πραγματικά θέλουμε να πούμε...

Διότι οι λέξεις είναι ατελή σύμβολα.... Πχ Τι σημαίνει αγάπη; Όσες σελίδες και να γεμίσεις για να το απαντήσεις , θα πέσεις στην έλλειψη της έννοιας... Αλλά ακόμα και η λέξη "τοίχος" που είναι μια "οπτική" έννοια θα πέσει σε ένα κενό της επιθυμίας , ή θα συμπληρωθεί με μια ανάμνηση άλλου χρόνου (πχ Ρίξαν τον τοίχο του δωματίου που κοιμόταν η γιαγιά μου γιατί πέθανε! Όταν πέφτει ο τοίχος είναι θάνατος) ...

Ναι τα λόγια είναι λειψά και συμπυκνωμένα παράλληλα .. Οι σκέψεις είναι λειψές και συμπυκνωμένες παράλληλα .

Είναι δυνατόν να πεις με ατελή ανθρώπινα προϊόντα μια αλήθεια;;;
Και όσο δεν τη λες τόσο πιο πολύ φλυαρείς και γίνεσαι κεφάλι που μιλάει χωρίς να λέει (την επιθυμία)!

Η πραγματικότητα είναι στο χέσιμο. Όταν χέζεις είσαι τόσο αληθινός σα ζώο.
Να μην ξεχνάμε ότι είμαστε είδος όπως οι αγελάδες...