Κυριακή 21 Ιουλίου 2013

Εδώ είναι ήπειρος αλλά μόνο η φύση έχει μείνει,
γιατί τα χωριά είναι νεκρά , τα σπίτια ερημωμένα και έτοιμα να πέσουν.
Θα έρθω  όμως να τα σώσω.
Θα φτιάχνω μαρμελάδες , θα αρμέγω αγελάδες , και θα κοιτάω τη φύση.
Ίσως βαρεθώ τον πρώτο μήνα , μετά θα συνηθίσω (έτσι μου είπε η ταβερνιάρισσα). Επίσης θα κάνω ομάδα θεατρική , θα έχω έναν ξενώνα και θα τρώω βιολογικά.
Αυτή είναι ζωή! Θα είμαι πια ήρεμος. και θα περαμένω ήρεμος μέχρι να πεθάνω. Βέβαια μέχρι να πεθάνω θα με ξυπνάνε οι μυρωδιές της μαρμελάδας και οι δουλειές του κήπου. Και θα συλλογίζομαι για το σκοπό της ζωής και άλλα τέτοια. Και μετά το απόγευμα θα περιμένω να βραδιάσει για να μετρήσω τα άστρα και θα γίνω το παιδί του Λουντέμη . Και η φύση θα με αγκαλιάσει σφιχτά τόσο που θα με πνίξει μαζί με τις μαρμελάδες και το γάλα.και όταν  πνιγώ , θα αναπολώ την πόλη.
Όπου και να μαι θα αναπολώ το αντίστροφό , μα που να βρεις την ψυχή σου;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου